Het is 23:00. De laatste medewerker sluit zijn computer af en de commissie die zojuist vergaderd heeft in de vergaderzaal zet de vaatwasser aan. Over 5 minuten zal het kantoor leeg zijn. Ik loop voorzichtig tussen de bureaus door. Hier en daar zijn wat kopjes blijven staan en aan de papieren op de printer te zien is het een drukke dag geweest. De mensen die hier komen tikken elke dag druk op hun toetsenbord, bellen met allerlei mensen en discussiëren over het hoger onderwijs. Ze zijn erg bevlogen, iedereen lijkt een mening te hebben over dit onderwerp.
Vooral de ochtenden vind ik leuk. Langzaamaan druppelen de kantoorbewoners binnen en starten hun computer op. Er is 1 bureau aan het begin van het kantoor waar dan al iemand klaar zit om vanaf 9:30 de telefoon aan te nemen. Wanneer er iets niet werkt of kapot is zie ik de mensen altijd naar dit bureau lopen. Meestal lopen ze gerustgesteld weer terug naar hun computer.
Overdag houd ik me schuil, kijk ik vanuit een hoekje naar al die mensen die zo druk doende zijn met de vormgeving van de website, het onderzoeken van ‘werkvormen in het onderwijs’ en het helpen van studenten die een vraag of klacht hebben.
Soms komen er mensen op bezoek, soms gaan de mensen van het kantoor naar buiten bij iemand anders op bezoek. Ze komen dan gehaast weer terug om vervolgens weer druk te typen op hun computer of mensen terug te bellen die ze gemist hebben.
In de avond kom ik ze wel eens tegen. Als er een borrel is op kantoor of een etentje met een bevriende organisatie. Dan ontstaan mooie plannen, worden contacten gelegd en wordt de bierkoelkast steeds leger.
In de nacht is het kantoor van mij. Het is dan lekker rustig en ik kan fijn mijn gang gaan. Dan doe ik mij tegoed aan de kruimels die overgebleven zijn van de lunch en het avondeten. Ik kruip door de hoekjes en gaten van het kantoor en verstop me dan net op tijd weer achter de kasten, voordat de schoonmaakster komt om het kantoor op orde te brengen voor weer een nieuwe dag.
De Kantoormuis
Deel dit bericht