Minister Bussemaker (OC&W) presenteerde gisteren in een brief haar op visie op de stand van zaken binnen de medezeggenschap. De kleine wijzigingen die Bussemaker noemt zijn echter slechts symboolpolitiek. Volgens de LSVb doet de minister niks om de positie van de medezeggenschap te versterken. Dit terwijl genoeg voorbeelden aantonen dat fundamentele veranderingen noodzakelijk zijn.
Het gebeurt regelmatig dat onderwijsbestuurders de medezeggenschap aan het lijntje houden. Zo werd bij de fusieplannen van de UvA en VU in Amsterdam (AFS) kritiek vanuit de medezeggenschap totaal genegeerd. Ook op de Universiteit Utrecht lapten bestuurders de rechten van de medezeggenschappers aan hun laars. Hier werden grote hervormingsplannen gemaakt zonder de universiteitsraad te informeren.
De ‘oplossingen’ van de minister zullen deze situaties echter niet voorkomen. De minister lijkt zelfs haar eigen wet niet te kennen. Zo stelt ze voor dat medezeggenschappers tweemaal per jaar met de raad van toezicht kunnen overleggen, maar dit recht staat al sinds 2010 in de wet. Tegelijk toont ze weinig vertrouwen in de medezeggenschap. Volgens Bussemaker zijn studenten niet deskundig genoeg voor instemmingsrecht op de hoofdlijnen van de begroting. Op deze manier kiest de minister voor het negeren van inspraak in plaats van het versterken ervan.
De kamerbrief is hier te vinden: Kamerbrief: versterken bestuurskracht en goed bestuur onderwijs
Deel dit bericht